DOM rodzinny, to miejsce najlepiej znane, najbliższe, najbezpieczniejsze. Miłość, matka, ojciec, tradycja rodu, ojczyzna dają dziecku poczucie wartości, tożsamości. Rozwijając się, ciekawi świata, opuszczamy to miejsce zakorzenienia. Goszcząc u obcych, ubogacamy ich i siebie, a i swój dom – wracając.

wstęp z pokonkursowej wystawy

"Kto ma władzę, ten panuje nad przeszłością,
a kto panuje nad przeszłością, panuje nad przyszłością." G. Orwell

Konkurs fotograficzny organizowany pod patronatem Dyrektora Akademickiego Centrum Kultury UMCS “Chatka Żaka” i Prezesa OM PTTK w Lublinie w 2000 roku nosi temat: “CZERWONY PAŹDZIERNIK”.

“CZERWONY PAŹDZIERNIK” przybiera różne znaczenia dla różnych pokoleń. Dla części młodzieży jest tylko miesiącem kolorowych liści. Dla najstarszych jest symbolem proletariackiej rewolucji, albo krwawego mordu i totalitarnego zniewalania umysłu. Prowokacyjne odwołanie się do tej wieloznaczności może pełnić różne funkcje, podobnie jak fotografia rejestrująca, tworząca lub fałszująca rzeczywistość. Trudno mówić o obiektywności nawet zwykłego dokumentu, skoro wyboru ujęcia dokonuje człowiek. Trudno poznać jego intencje, bo i on sam nie zna do końca siebie. Warto jednak zastanowić się nad konsekwencjami tak dobranego tematu. Zabawa wieloznacznością, ładny kolorowy kontekst mogą służyć do zredukowania tragicznej powagi związanej z “czerwonym październikiem”. Takie oddziaływanie na świadomość służy, jak w komunizmie, internacjonalnym, socliberalnym interesom, dla których człowiek jest wykorzystywanym odpowiednio kształtowanym narzędziem, albo niepotrzebnym przedmiotem.

Nie jestem starcem, ale moja świadomość zdążyła być już kształtowana przez – niby różne – systemy. Kierunek dominującej propagandy, manipulowanie świadomością od sześćdziesięciu lat w Polsce się nie zmienił. Zmieniły się tylko nazwy i techniczne rozwiązania. Cenzury oficjalnie nie ma, każdy może mówić, pisać co chce (jak i dawniej), ale w największych polskojęzycznych nakładach, w godzinach największej oglądalności rzeczywistość pokazywana jest w sposób wybiórczy. Lokalne działania kulturalne też bywają tendencyjne. Finezyjność socjotechnik, kamuflażu polega na ich nieuchwytności nawet przez ludzi o dużej świadomości. Najperfidniejsze kłamstwa wymagają największej inteligencji. A tą dysponuje Lucyfer – szatan światłości, przewrotności, zwodzenia, kłamstwa.

“Demokracja i wolność słowa” – współcześnie to system socjotechnicznej przemocy dysponentów środków masowej manipulacji. Jak my jesteśmy kształtowani przez ten system i jak oddziałujemy na innych ? To pytania najważniejsze przy okazji tej wystawy, na które szukam odpowiedzi.