OBEREK

TAK TAŃCZYMY OBERKA – podstawy

1. OBEREK to odlot uzyskany przez samo wirowanie (bez alkoholu czy innej chemii)
Niech się kręci w głowie a by nie upaść, wzrok miejmy na jednym poziomie lub patrzmy sobie w oczy (gdy to za trudne - w inny stały punkt partnera)
Niektórzy wybierają jeden punkt w izbie i cały czas kierują tam wzrok – wtedy ruszają głową na boki
Oś obrotu po środku pary a ręce płyną po okręgu

2. WIROWANIE W RYTMIE SERCA – to nie metafora, podobno można przystawić mikrofon do serca, by mieć muzykę do tego tańca
Mi najłatwiej zacząć oberka mocno rozkręcając się z dziewczyną, a dopiero później synchronizując się z rytmem muzyki
Gdybyśmy szli do przodu (dobrze przetrenować najpierw wszystkie równe kroczki), to tak wyglądają długości kroków:

najwyraźniej rytm podaje bębenek obręczowy z brzękadłami: 1bęben - 2blaszki - 3blaszki
Akcent paradoksalnie pada na krótsze kroki, zwłaszcza na 2. (tak bawimy się z dzieckiem, udajemy że je gonimy: długi krok i przytupy)
W parze jednocześnie gonią się i uciekają
Lewa 1 to krok po okręgu za partnera a właściwie w jego miejsce, które on opuszcza zgodnie z ruchem wskazówki zegara
a pozostałe kroczki to praktycznie w miejscu
kroczek na każde uderzenie
wszystkie są małe - na warsztatach uczymy ich pętając nogi.
Wszystko na miękkich kolanach, a z głową na jednym poziomie.
Rytm wewnątrz osoby jest dwa razy szybszy, niż widoczny.

W wiejskiej chacie jest mało miejsca, więc para tańczy w jednym małym polu "na jednej desce"
chyba, że "po ścianach!" - wirujące pary przesuwają się wzdłuż ścian

3. Oberek to taniec ludu bawiącego się po całym dniu pracy, więc nie rozładowujący nadmiarów energii lecz gospodarujący nią oszczędnie, dlatego:

nie gibamy się na boki

nie podskakujemy

nie unosimy wysoko nóg lecz szuramy

na całej powierzchni stóp, a nie na palcach

buty z twardymi nieamortyzującymi podeszwami lub boso

jedno nie ciągnie drugiego, ani nie pcha

dziewczyna nie zawiesza się na ręce chłopaka, nie odchyla się

on nie musi jej przyciągać

Im para bliżej siebie, tym łatwiejszy i lepszy efekt wirowania
prawa stopa między stopami partnera (też w obrotach w przeciwną stronę)
osoby naprzeciw siebie, a nie pod kątem

W parze trzymamy się tworząc jedną sztywną, twardą obręcz nieamortyzującą

Tak można godzinami bez przerwy i zmęczenia

Gdy po pewnym czasie nagromadzi się nadmiar energii, pojawiają się przytupy, okrzyki, przyśpiewki, …

Ale można poprzestać na efektach znanych z tańców sufickich, tantrycznych, …

zobacz:
Welcz H. (2010). Znaczenie terapeutyczne tańców tradycyjnych „Current Problems of Psychiatry” 11(3): 237-239.
Welcz H. (2011). Aspekty psychiatryczno-terapeutyczne transowych rytuałów muzyczno-tanecznych w wybranych tradycyjnych kulturach „Current Problems of Psychiatry” 12 (2), 171-174.
Welcz H. (2011). Zjawiska transowe w tradycyjnej wiejskiej polskiej kulturze tanecznej „Current Problems of Psychiatry” 12 (3), 330-332.