PSYCHOLOGIA dla ANIMATORA

Rodzic , ojciec, to osoba która stawia wymagania, ocenia, podziwia, karze, uczy, pomaga, broni.

Relacje z ojcem rzutujemy na relacje z innymi znaczącymi osobami pełniącymi podobne funkcje, dominującymi z urzędu, jak nauczyciel, ksiądz, policjant, szef.

Pozytywne a i negatywne doświadczenia, oczekiwania, emocje z rodziny przenoszone są na osoby pełniące takie funkcje.

Potrzeba autorytetu ale też bunt, opór, negatywizm - często zauważane w sytuacjach pedagogicznych – mogą mieć swe źródło w relacjach rodzinnych.

Animator, menedżer, instruktor, pedagog, to role wymagające osobowości dominującej (?).

Do takich ról mogą garnąć się osoby opierające swoje poczucie własnej wartości (głębiej: bezpieczeństwa) na dominacji. Podobnie, negatywne ocenianie innych może służyć dowartościowaniu się. Takie patologiczne motywacje też tworzą podłoże napięć, konfliktów między nauczycielem a uczniem.

Czy i kiedy zauważasz to w swoim doświadczeniu i co z tym robisz ?

Wypowiedzi studentów dopełniające artykuł Psychologia dla animatora:

_______________________________________________________

Wydaje mi się, że ojciec, jak i matka, jak i każda osoba należąca do rodziny, wywiera wpływ na kształt osobowości każdego człowieka. Rodzina jest tym pierwszym środowiskiem, z którym stykamy się w życiu i na pewno ma to ogromne znaczenie.

***************************************************************************

Nie chcę być pedagogiem, bo moje rodzinne uwarunkowania z pewnością będą rzutować na pracę z ludźmi. W kontakcie pedagog – wychowankowie relacje powinny być uśrednione – nie ma osoby dominującej i podporządkowującej. Jest autorytet oparty na równości. Jednak nie uważam, by rodzinne relacje rzutowały na pracę menedżera. Przynajmniej staram się wierzyć, że tak jest. Nie wiem, czy da się cos zrobić z tym, jak ukształtowała człowieka rodzina. Wiele – wydaje mi się – zależy od rodziny, którą stworzy samodzielnie ten człowiek, czy sam będzie umiał znaleźć tam spełnienie i poczucie bezpieczeństwa.

***************************************************************************

Myślę że powody dla których ktoś podejmuje się roli animatora, menedżera, instruktora czy pedagoga nie wynikają w żadnym stopniu z dominującej osobowości. Wręcz osobowość taka jest niepożądana w tych profesjach, gdyż powoduje sytuacje patologiczne jeżeli patrzeć przez pryzmat kwalifikacji zawodowych. Osoby uprawiające wymienione zawody nie powinny posiadać w sobie żyłki dominatora, gdyż w moim mniemaniu wyklucza to je z możliwości prawidłowego wykonywania powierzonych im zadań. Zamiast partnerskiego traktowania osób, z którymi współpracują, będą one bowiem próbowały narzucać swoje zdanie, co musi rodzić konflikty. Osoby o takim usposobieniu nie powinny być dopuszczane do pełnienia funkcji o charakterze pedagogicznym. W pewnych przypadkach mogą się one sprawdzić w roli menedżera, jednak zależy to też od realiów, w których przyjdzie im pracować, oraz od określonej sytuacji w jakiej się znajdą.

***************************************************************************

            Jestem osobą o silnym charakterze, z cechami dominacji, ale nie oznacza to, że dążę do zniewalania innych. Wydaje mi się, że czasem „rozstawiam po kątach” innych choćby nieświadomie. Zachowania wynosimy z domu, od rodziców. Nigdy jednak nie próbuję podwyższać swoją wartość kosztem innych. Nie oceniam i staram się nie krytykować. Zawsze kiedy poznaję kogoś nowego, zawsze odnoszę się do niego z szacunkiem, bez oceniania. Nie lubię konfliktów, dlatego wszelkie nieporozumienia rozwiązuję poprzez tylko i tylko rozmowę „twarzą w twarz”.

***************************************************************************

Mam własne zdanie, ale staram się nie dominować. Proponuję raczej kompromis...

***************************************************************************

            Dla każdej grupy zawodowej można „stworzyć”, określić mniej lub bardziej konkretną właściwą psychologię. Animacja jest taką dziedziną, w której trudno określić jedną sztywną ramę funkcjonowania zawodowego osób zajmujących się nią. Każdy animator charakteryzuje się własnymi, niepowtarzalnymi predyspozycjami (związanymi m.in. z genami, wychowaniem i innymi uwarunkowaniami). Tu śmiało można mówić o psychologii różnic indywidualnych. Natomiast charakter pracy animatora wymaga – moim zdaniem – przede wszystkim elastyczności, kreatywności i odpowiedniej dozy wrażliwości...

***************************************************************************

Nie zastanawiam się nad różnymi dziwnymi dla mnie rzeczami – nie wnikam w ich głąb – tok. A mój ojciec nosi zegarek a ja nie – ale właśnie dzisiaj dałem do naprawy, choć nie wiem czy będę go nosił – zniewala mnie. Ale to już tak na boku i nie istotne.

***************************************************************************

Animator, menedżer, instruktor, pedagog to role wymagające nastawienia na partnerstwo. Relacje koleżeńskie między nauczycielem, a uczniem chronią przed napięciem i konfliktami.

___________________________________________________________________________

Wypowiedzi studentów zebrał: Radosław Kondzioła, III rok AiMK